Speaker

Kaisu Rättyä (docent w edukacji literackiej) pracuje na Wydziale Edukacji i Kultury Uniwersytetu w Tampere. Ma dużą sieć kontaktów w dziedzinie edukacji ze względu na członkostwo w różnych radach, takich jak Fińskie Stowarzyszenie Badań Edukacyjnych (FERA, 2018-2021) i Fińskie Stowarzyszenie Badawcze ds. Dydaktyki Przedmiotowej (2012-2018). Pełniła funkcję redaktora naczelnego recenzowanej serii wydawniczej Studies in Subject Didactics. Rättyä jest obecnie współliderem grupy badawczej Subject Matter Didactics na wydziale i jest odpowiedzialna za zespół ds. L1, L2 i edukacji literackiej. Te powiązania badawcze są związane z jej pozycją wykładowcy uniwersyteckiego w dziedzinie edukacji językowej i literackiej od 2009 roku w programach kształcenia nauczycieli na Uniwersytecie w Helsinkach, Uniwersytecie Wschodniej Finlandii i Uniwersytecie w Tampere. Praca doktorska Kaisu Rättyä (2017) na temat studiów edukacyjnych koncentrowała się na opracowywaniu metod nauczania w edukacji gramatycznej. W swoich badaniach szczególnie koncentrowała się na obszarach edukacji literackiej, edukacji gramatycznej i oceny. Metody nauczania i oceniania zgodne ze zwrotem konstruktywistycznym były zawsze istotne dla jej badań. W literaturoznawstwie Rättyä analizowała książki obrazkowe i literaturę młodzieżową, a jej praca doktorska (2007) z literatury dotyczyła tematów i narracji w powieściach dla młodzieży. Jej najnowszy artykuł w języku angielskim z zakresu literaturoznawstwa koncentrował się na ekokrytyce i został opublikowany w książce Ecocritical Perspectives on Children's Texts and Cultures. Międzynarodowe kontakty Rättyä obejmują różne towarzystwa badawcze, takie jak Association for Research on Language and Literature Education (ARLE) i związanej z towarzystwem grupy zainteresowań (SIG) EDULing. Jest także członkiem ARLE's Research on Literature Education SIG. Jako członek EDULing SIG organizowała sympozja SIG (Białystok, 2018; Tallinna, 2017) oraz opublikowała specjalny numer L1-Educational Studies in Language and Literature wraz z Xavierem Fontichem i Elżbietą Awramiuk. Przed rozpoczęciem kariery naukowej była dyrektorem Fińskiego Instytutu Literatury Dziecięcej (1999–2009), który funkcjonował jako narodowe archiwum, biblioteka i ośrodek badawczy. Do jej obowiązków należało prowadzenie projektów dotyczących fińskiej literatury dziecięcej, organizowanie projektów promujących literaturę dziecięcą oraz rozwijanie serii wydawniczej.